 |
| کجاست آنهمه ی لحظه های بی غش وناب ؟ کجاست بر سرما پاکی وزلال نسیم ؟ وزید بر سرما باد پیری وافشاند از آن بهار همه برگ وبار وعطر وشمیم اگر چه خود پدریم وپدر بزرگ ولی چو کودکان غمین سالها شدیم یتیم از آن شمار که بودیم سرخوش وخندان به رغم حادثه ها ماجرا مخافت و بیم- نمانده اند به جز چند تن که عمر دراز - نصیبشان شود ازسایه ی نگاه حکیم بخشی ازیک غزل محسن بافکرلیالستانی تصویر :دوستان لنگرودی درلیالستان .بهار 1385 حاجی -شمس .محسن بافکرلیالستانی -خویشتن دار -فرامرزمحمدی پور (غیر ازیکی بقیه همه لنگرودی) |
jadidonline.com/story shams_langeroodi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر